Neslihan Kalaycı
Geçen yıl bu zamanlar “Yıl 2099 a kalır mı?” Diye bir makale yazmıştım. O vakit ne corono covid 19 vardı. Ne bu kadar işsizlik, parasızlık ne de bu kadar umutsuzluk…
Dünya aslında bize bir “DUR, Bİ DURUN” dedi. Yavaşlayın bu büyük bir mesajdı. Çünkü ölümden öteye bir şey yoktu. Freni patlamış bir kamyon gibi dünyayı acımasız ve bir o kadar da hızlı bir şekilde yok etmeye başladık ki. Önümüze ne çıkarsa çıksın süpürüp, yıkıp geçtik adeta. İlk başta doğayı, hayvanları ve bize can veren, besleyen, büyüten toprağı… Toprak Anayı… Nefesimizi…
Biraz sakinleşmeli ve şöyle bir kafamızı kaldırarak, gökyüzüne bakmalıyız. Bu gidişe bir dur demez isek gerçekten kendi kendimizin düşmanı olarak bütün evreni yok edeceğiz. Bu uyarıları dikkate alma zamanıdır şimdi. Umutlarımızı ve hayallerimizi ve de toprağımızı yeşillendirme zamanıdır şimdi öyle değil mi?
Umut ve hayaller olmadan nefes almamız mümkün değil. En azından ben yapamıyorum. Hayata karşı çocukluğumdan beri hayal kurarak yaşama dahil oluyorum. Şöyle düşünüyorum “güzel bir dünya” var edebiliriz hep birlikte nasıl mı? Birbirimize, doğamızı, dünyada bulunan bütün ama bütün canlılara sahip çıkarak… Aynı zaman da kendimizi o sözde politikacılardan koruyarak. Toplumları ayrıştıran, bölen ve bölerek de bizleri köleleştiren o güruhu yok sayarak. Laik, dinci, kürt, türk, Sünni, şii, alevi, laz, gürcü, gavur vs. gibi kötü zihniyetleri olan kişilerden uzak durarak ya da onlara gerçekten iyiliği, güzelliği ve sevgiyi göstererek. Toplum da herkesin eşit yaşayabileceği alanları yaratarak en önemlisi de paylaşarak, bölüşerek. Irkçılık da Covid 19 gibi bence neden mi? İkisi de sonunda insanları zehirliyor, ötekileştiriyor ve öldürüyor.
Dün akşam toplu taşıma aracına bindiğimde bir kişinin yanında ki arkadaşı ile şöyle konuştuğuna tanık oldum.
Yapacağım tek şey var kendimi odaya kapatacağım ve kimsenin bana müdahale etmesine izin vermeyeceğim. Çünkü corona beni bir kerede öldürecek, bu parasızlık ve işsizlik her gün her an öldürüyor. Evime ekmek götürecek param bile yok.
Sokakta her yerde her alanda insanlar böyle düşünüyor. Test yaptıramayanlar kötü koşullarda ölümüne çalışanlar yani çalışmak zorunda kalanlar diğer taraftan ise evden çıkamayan aile büyükleri… Aslında hoş geldin 2021 ile güzel bir yazı yazmak istiyordum. Günlerdir metrobüs ile işe gidip gelirken düşünüyorum. Nerden başlasam ve nasıl yazsam diye.
Ümit olan her yerde yaşam da vardır biliyorum. Her akşam Avrupa yakasından Anadolu yakasına geçiyorum. İki kıtayı birleştirmeyi başaran ve kocaman köprü olmuş insanlar toplumları da birleştirebilirler. Hak ve eşitçe yaşayabilirler yeter ki istesinler.
Ama bizler biliyoruz ki açlığın, dili, dini olmaz. Gerçekten istese bütün dünya insanları bir arada yaşamayı o kadar güzel biliyor ve başarıyor ki. Sadece bu ötekileştirmeden beslenen insanların ayrımına vararak davranmamız yeterli!..
HOŞGELDİN 2021 HOŞGELDİN…
BARIŞ İLE UMUT İLE SEVDA İLE DÜŞ İLE HOŞGELDİN…
Sevgi ve Saygılarımla,
İhbar Hattı
